Nazwy własne z reguły pozostają w związku z nazwami pospolitymi. Na ich granicy zachodzą jednak pewne zjawiska, które pozwalają na przejście nazw jednej kategorii w nazwy drugiej kategorii.
Apelatywizacja/deonimizacja
nazwa własna staje się nazwą pospolitą
Apelatywizacja i deonimizacja określają przechodzenie nazw pomiędzy kategoriami nazw własnych i pospolitych.
- Apelatywizacja zachodzi wtedy, kiedy nazwa własna (właściwa jednostce) staje się nazwą pospolitą (właściwą pewnej kategorii).
- Deonimizacja to inaczej apelatywizacja (to pojęcia synonimiczne).
Wynik apelatywizacji/deonimizacji:
W wyniku deonimizacji lub apelatywizacji tworzone są eponimy. Przykładami mogą być np.: wyrazy prysznic (nazwa pochodzi od nazwiska projektanta pierwszego prysznica) czy adidas (nazwa pochodzi od producenta butów sportowych, firmy Adidas).
Proprializacja/onimizacja
nazwa pospolita staje się nazwą własną
Proprializacja i onimizacja również określają przechodzenie nazw pomiędzy kategoriami nazw własnych i pospolitych.
- Proprializacja zachodzi wtedy, kiedy nazwa pospolita (właściwa dla ogółu) staje się nazwą własną (charakterystyczną dla pojedynczego produktu).
- Onimizacja to inaczej proprializacja (są to pojęcia synonimiczne).
Wynik apelatywizacji/deonimizacji:
W wyniku deonimizacji lub apelatywizacji tworzone są nazwy odapelatywne. Takie zjawisko jest rzadsze niż odwrotne, jednakże da się znaleźć kilka przykładów, np.: Delicje, Bryza, czy nawet współczesne Paczkomaty (pojęcie właściwe tylko dla jednego dystrybutora urządzeń paczkowych).
Transonimizacja
nazwa własna z jednej kategorii przechodzi do drugiej
Pojęcie to określa proces przechodzenia nazw własnych jednej kategorii do nazw własnych innej kategorii, np.: imię zaczyna oznaczać nazwę konkretnego produktu (jak w przypadku płynu do mycia naczyń o nazwie Ludwik, soku Kubusia, czy pralki Frani).