Z. Mitosek – Mimesis krytyczna

Prezentujemy zarys głównych myśli artykułu naukowego Zofii Mitosek pt.: „Mimesis Krytyczna”, którego lektura jest zazwyczaj zalecana studentom filologii polskiej w ramach przedmiotu Teoria literatury. Tekst ma oczywiście charakter skrótowy i wybiórczy – zainteresowanym dokładniejszymi informacjami polecamy zapoznanie się z oryginałem pracy badacza, który jest dostępny w źródle podanym w bibliografii na końcu tekstu. 

Poniższy plik zawiera streszczenie artykułu w formie graficznej – idealne do wydruku i szybkiej powtórki. Pobierz notatkę w formacie pdf:

Z. Mitosek – Mimesis krytyczna.pdf

Jeżeli cokolwiek z pliku wzbudza Twoje wątpliwości lub jest kwestia, której – mimo opisu – nie rozumiesz, zadaj pytanie w komentarzu. Odpowiemy maksymalnie w ciągu 24 godzin.

Z. Mitosek – Mimesis krytyczna – streszczenie

Zofia Mitosek dzieli mimesis na dwie grupy:

• językowa – naśladowanie nie rzeczywistości, a języka; naśladowanie klisz, stylów
• krytyczna – pójście o krok dalej: świadomość skazania człowieka na te klisze i próba sproblematyzowania tego zjawiska (mam tego świadomość, dlatego posługuję się ironią, parodią, biorę to w cudzysłów)

Mimesis krytyczna staje się ideologią, która łączy pisarzy i artystów o nastawieniu awangardowym. Mimesis krytyczna jest też pewną postawą twórczą, której odpowiadają konkretne techniki mimetyczne:

• cytat
• cudzysłów
• parodia
• ironia

Interpretacje mimesis

1. Krytyczna – świadomy gest imitacyjno-parodyjny autora Rzeźni – aluzje, cytaty, parodie.

2. Historyczna – mimetyzm językowy i formalny stanowi jeden z uniwersalnych składników dzieł literackich.

3. Filozoficzna – mówiący mimowolnie reprodukuje zastane doświadczenie językowe.

4. Teoretyczna – poetyka opisowa mimesis językowa jest związana z określonymi gatunkami oraz fabularno-kompozycynymi właściwościami literatury.

Typy mimetyzmu formalnego – tabela:

Mimetyzm formalny:

• mieści się w obrębie mimesis językowej
• nazwany i opisany przez Michała Głowińskiego
• oznacza szczególny rodzaj stylizacji, polegający na nadaniu utworowi literackiemu kształtu wypowiedzi nieliterackiej

Bibliografia:

Mitosek Z., Mimesis krytyczna, [w:] eadem, Mimesis. Zjawisko i problem, Warszawa 1997, s. 123-151.